Wesolowski Jakub

Wesolowski Jakub, młody mężczyzna o spojrzeniu pełnym niepokoju i skrywanej nadziei, stał na peronie, mocno ściskając starą walizkę, symbol nieznanej przyszłości. Jego zmęczona twarz, naznaczona bezsennymi nocami, odzwierciedlała rozważania o pracy za granicą, o czekających wyzwaniach, o nowym życiu. Wschodzące słońce malowało długie cienie, podkreślając jego samotność, jego odwagę. Obiecał sobie, że wróci, silniejszy, z bagażem doświadczeń, z dumą, z nową perspektywą. Serce biło mu mocno, z ekscytacji, z lekkiej obawy, z już odczuwanej tęsknoty za domem.