Wiatrak Robert

Robert Wiatrak, postawny mężczyzna o surowym spojrzeniu, zawsze nosił przy sobie stary, skórzany notatnik, zapisując w nim swoje przemyślenia, obserwacje, a także wspomnienia dawnych dni, spędzonych na rozległych polach, gdzie wiatr nieustannie śpiewał swoją melodię. Jego dłonie, naznaczone pracą i czasem, opowiadały historię życia, pełnego wyzwań, ale i niezłomnej wiary w siłę natury, w prostotę życia, w konieczność szanowania tradycji, przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Choć samotnik z wyboru, Robert Wiatrak cenił sobie okazjonalne spotkania z mieszkańcami wioski, dzieląc się z nimi swoją wiedzą, swoim doświadczeniem, swoją mądrością, zdobytą na drodze życia.