Wichowski Mateusz

Mateusz Wichowski, postać naznaczona cieniem dawnych decyzji, przemierzał świat z ciężarem niewidzialnych kajdan, jego spojrzenie, niegdyś pełne zapału, teraz skrywało głęboką melancholię, jakby każda chwila przypominała o utraconej wolności, o cofniętym zaufaniu, o złamanych nadziejach, o obietnicach, które rozbiły się o skały rzeczywistości, pozostawiając jedynie gorycz, smutek, ciche pragnienie odkupienia, czy też zapomnienia, w samotności, w której odnajdywał jedyną, prawdziwą ucieczkę, czekając na dzień, kiedy słońce znów zaświeci, rozświetlając mrok jego duszy.