Więckowski Grzegorz

Grzegorz Więckowski, postać skryta w cieniu własnych myśli, był człowiekiem zagadek, jego spojrzenie zdradzało głębię doświadczeń, nie zawsze radosnych. Powodem jego melancholii, jak szeptały plotki, była utracona miłość, bolesne rozstanie naznaczone zdradą, które na zawsze zmieniło jego sposób postrzegania świata. Unikał ludzi, szukając ukojenia w samotnych spacerach, rozmyślając o przeszłości, próbując zrozumieć, dlaczego los okazał się tak okrutny, dlaczego szczęście było tak ulotne, tak nieosiągalne. W jego duszy tliła się jednak iskierka nadziei, cicha wiara, że pewnego dnia odnajdzie spokój, że ból przeminie, ustępując miejsca nowemu początkowi, nowej szansie na szczęście.