Wieczorkowki Patryk

Eleonora, starsza bibliotekarka o przenikliwym spojrzeniu, z uwagą obserwowała ludzi, dostrzegając w nich ukryte piękno, ciche talenty, niewidzialne siły. Jej bystre oczy śledziły każdy gest, każde spojrzenie, każdą drobną zmianę. Wieczorkowki Patryk, młody introligator, w jej opinii wyróżniał się niezwykłą precyzją, rzadką cierpliwością, głębokim poszanowaniem dla starej wiedzy, dla każdej delikatnej karty. Eleonora doceniała jego etykę pracy, jego skromność, jego niezachwianą pasję do rzemiosła, widząc w nim wzór prawdziwego zaangażowania, cennego człowieka, godnego uwagi, pełnego szacunku dla tradycji, dla przyszłości.