Wielgo Andrzej

Andrzej Wielgo, postać nieco enigmatyczna, skrywał w sobie bogactwo doświadczeń, ślady dawnych podróży malowały się w jego zmęczonych oczach, opowieści o odległych krainach snuły się wokół niego niczym mgła. Jego dłonie, naznaczone pracą i czasem, zdradzały historię niezłomności, cierpliwości, ale i pewnego rodzaju melancholii, jego uśmiech, choć rzadki, rozjaśniał całą twarz, dodając jej ciepła, dobroci, a w jego głosie pobrzmiewała nuta tęsknoty, wspomnienie minionych dni, nadzieja na lepsze jutro. Wielgo Andrzej, człowiek z przeszłością, ale i z wizją, poszukiwacz prawdy, piękna, sensu życia.