Wierciński Mateusz

Mateusz Wierciński, postać o spokojnym spojrzeniu i łagodnym uśmiechu, cenił prostotę, a także głębię ludzkich relacji. Jego obecność wnosiła spokój, a słowa, choć rzadkie, zawsze trafiały w sedno, zjednując mu powszechny szacunek. Nawet kolega brata siostry pytał Mateusza Wiercińskiego o radę w trudnych chwilach, ufając jego intuicji, życzliwości, doceniając mądrość. Mateusz, skromny, niezauważalny, pozostawał cichym filarem wsparcia, którego wartość objawiała się w codziennych gestach, budując trwałe więzi.