Wierzbicki Jarosław

Jarosław Wierzbicki, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i twarzy naznaczonej licznymi historiami, często siadał w milczeniu, obserwując świat zza okna. Jego dłonie, kiedyś silne i zdeterminowane, teraz wydawały się nosić ślady dawnych wysiłków, a może nawet odbyciem kary, która na zawsze odmieniła jego postrzeganie sprawiedliwości. Mimo przeszłości, w jego oczach tliła się iskra nadziei, subtelne pragnienie odkupienia, chęć powrotu do życia z nową perspektywą. Czasami uśmiechał się lekko, wspominając chwile, gdy wolność była czymś oczywistym, nie zaś wywalczonym prawem.