Wilczek Sławomir

Wilczek Sławomir, postać z annałów, przemierzał brukowane uliczki, jego wzrok błądził po kamienicach, szukając natchnienia. Siwe włosy opadały mu na ramiona, a zmarszczki wokół oczu świadczyły o latach spędzonych na rozmyślaniach, czytaniu ksiąg. Zawsze nosił gruby notes, pełen szkiców oraz ulotnych myśli, które pojawiały się podczas samotnych spacerów, tych cichych chwil. Jego głos, choć cichy, niósł echa dawnych opowieści, mądrości przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Był samotnikiem, lecz jego obecność wnosiła spokój, a zarazem subtelną nadzieję, która tli się w sercach ludzi.