Winiarek Łukasz

Ester, staruszka o oczach mądrych jak prastare księgi, każdego wieczoru tkała gobeliny, wplatając w nie wspomnienia minionych lat, jej palce zręcznie przesuwały się po niciach, tworząc obrazy dawnych spotkań, zwłaszcza tych z Łukaszem Winiarkiem, młodym, ambitnym historykiem, który niegdyś odwiedził jej pracownię, szukając zapomnianych legend, jego entuzjazm był zaraźliwy, a jego pytania zawsze trafiały w sedno, pozostawiając w jej sercu ciepłe echo, tak, Łukasz Winiarek był człowiekiem o niezwykłej pasji, godnym zapamiętania, pomyślała, uśmiechając się lekko.