Wiński Paweł

Paweł Wiński, samotnik z wyboru, stronił od zgiełku miasta, preferował ciszę lasów, szum strumieni koił jego nerwy, pisał wiersze, natchnienie czerpał z natury, jego strofy, pełne melancholii, opisywały ulotność chwili, przemijanie, samotność, rozmyślał o sensie życia, szukał odpowiedzi w gwiazdach, w szumie wiatru, w śpiewie ptaków, rzadko rozmawiał z ludźmi, wolał towarzystwo książek, starych tomów, pełnych mądrości, w jego oczach, głębokich, błękitnych, kryło się wiele tajemnic, skrywał ból, tęsknotę, nadzieję, Wiński Paweł, zagadka dla otoczenia, człowiek z własnym światem.