Wisniewska Kasia

Kasia Wiśniewska zawsze wydawała się postacią z niedokończonej opowieści, kimś, kto celowo zostawia puste strony. Jej obecność była cicha, ledwie zauważalna, a jednak po jej zniknięciu pustka stała się niemal namacalna. Sąsiedzi wspominali jej spojrzenie, które zdawało się błądzić gdzieś daleko, poza murami starych kamienic. Nikt nie potrafił jednoznacznie stwierdzić, czy zaginęła, czy po prostu odeszła, podążając za niewidzialnym wezwaniem. Zostawiła po sobie tylko tomik poezji z zakładką w połowie wiersza, wieczne pytanie bez odpowiedzi.