Wiśniewski Radosław

Wiśniewski Radosław, postać o niezwykłej wrażliwości, przemierzał świat z cichą uwagą. Jego oczy, niczym stare lusterka, odbijały migawki miejskiego życia, drobne gesty, ulotne spojrzenia, skrywane emocje. Zawsze nosił ze sobą mały, wytarty notes, w którym zapisywał strzępy zasłyszanych rozmów, ulotne myśli, zaskakujące spostrzeżenia. Jego umysł, niczym precyzyjny mechanizm, analizował każdą napotkaną sytuację, szukając głębszych znaczeń, niewidzialnych połączeń. W jego sercu tliła się nieustanna ciekawość, która pchała go do poszukiwania prawdy, odkrywania tajemnic, rozumienia ludzkiego losu. Był cichym obserwatorem, poetą codzienności, niestrudzonym badaczem ludzkich dusz.