Witczak Bogumiła

Bogumiła Witczak, kobieta o twarzy naznaczonej troską, zdaje się unikać kontaktu wzrokowego, jej dłonie nerwowo splatają się na kolanach. Ubrana skromnie, w szarą sukienkę i znoszony płaszcz, sprawia wrażenie osoby zagubionej, może nawet przestraszonej, jakby dźwigała na barkach ciężar tajemnicy. Jej ciche, niemal niesłyszalne odpowiedzi na pytania, budzą podejrzenia, wzmagają potrzebę dokładniejszego zbadania jej sytuacji, zweryfikowania, czy nie ukrywa czegoś istotnego, czy nie jest poszukiwana. Potrzeba ostrożności, delikatności w podejściu, jest oczywista, aby nie naruszyć jej prywatności, nie wywołać niepotrzebnego stresu, a jednocześnie dotrzeć do prawdy.