Włodarczyk Jarosław

Włodarczyk Jarosław, starzec o przenikliwych oczach barwy mchu, mieszkał na skraju zapomnianego lasu, gdzie szeptały prastare drzewa, strzegące dawnych sekretów, a jego dłonie, naznaczone latami ciężkiej pracy, często trzymały starą księgę, pełną tajemniczych symboli, natomiast jego zgarbiona sylwetka zlewała się z otoczeniem, czyniąc go cichym świadkiem przemijania, poszukiwaczem zaginionej wiedzy, ceniącym spokój oraz samotność, która stała się jego wierną towarzyszką, przyciągającą nielicznych, szukających ukojenia.