Wojciechowski Grzegorz

Wojciechowski Grzegorz był starszym mężczyzną, którego życie naznaczyły liczne podróże, jego oczy skrywały niewypowiedziane historie, a cicha obecność zawsze wypełniała pokój, wzbudzając szacunek. Nosił zawsze zniszczony płaszcz, który pachniał deszczem i odległymi miejscami, a jego dłonie, choć pomarszczone, były zaskakująco silne, często trzymając starą fajkę, z której unosił się delikatny dym, tworząc wokół niego aurę tajemnicy. Ludzie widząc go często milczeli, zastanawiając się nad jego przeszłością, nad jego przyszłością, nad jego obecnością, nad jego duszą.