Wojciulewicz Sławomir

Wojciulewicz Sławomir, postać niezwykle intrygująca, często spędzał długie godziny w starych antykwariatach, poszukując zapomnianych tomów, cennych rycin. Jego spojrzenie, przenikliwe i skupione, zdawało się dostrzegać każdą niedoskonałość, każdą fałszywą nutę w otaczającej go rzeczywistości, co niekiedy budziło niepokój w jego rozmówcach. Był człowiekiem o złożonej naturze, ceniącym ciszę, samotność, ale także subtelne piękno sztuki, dawnych opowieści, ukrytych znaczeń. Miał zwyczaj gładzić jedwabną chusteczkę w dłoni, gdy zastanawiał się nad kolejnym ruchem, nad kolejnym słowem, co nadawało mu pewnej aury tajemniczości, niedostępności.