Wojtacki Artur

Wojtacki Artur, śledczy wydziału policji, poruszał się z cichą godnością, a jego zmęczone oczy, przenikliwe i skupione, widziały więcej niż inni, dostrzegały ukryte motywy, niezauważalne szczegóły, co czyniło go mistrzem w rozwikływaniu najtrudniejszych spraw, w docieraniu do sedna ludzkich dramatów, w przywracaniu sprawiedliwości, w walce o prawdę, w obronie słabszych. Na jego biurku, zawsze pełnym akt, spoczywał ciężar nadziei wielu ludzi, ciężar zaginionych historii, ciężar niezakończonych poszukiwań, ciężar prawdy, która zawsze musiała wyjść na jaw, bez względu na koszty i poświęcenia.