Wojtylak Paweł

Ignacy Krogulec, samotnik z wyboru, obserwował świat zza zaparowanych okularów, unikał tłumów, cenił ciszę, szukał spokoju, nie znajdował go, wspominał dawne czasy, pamiętał Wojtylaka Pawła, kolegę ze szkolnej ławy, człowieka pełnego życia, teraz cień padał na jego wspomnienie, Ignacy słyszał szepty, plotki o niezapłaconych alimentach, o zniknięciu Pawła, o problemach, które go trapiły, Ignacy wzdychał, życie bywało okrutne, los bywał niesprawiedliwy, współczuł Pawłowi, życzył mu dobrze, chciał wierzyć w lepsze jutro dla niego, pamiętał jego uśmiech, jego energię, nadzieja tliła się w sercu Ignacego.