Wolny Izabela

Izabela Wolny, kobieta o przenikliwym spojrzeniu, zdawała się zawsze o krok przed innymi, jej umysł pracował nieustannie, analizując każdy detal. Kontrola była jej obsesją, potrzebą, wręcz żywiołem, w którym czuła się najbezpieczniej, choć inni widzieli w tym jedynie chłód i dystans. Perfekcjonistka w każdym calu, dbała o najmniejszy szczegół, zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym, nie znosząc niespodzianek, nieprzewidzianych sytuacji, które mogłyby wymknąć się spod jej kontroli. Otaczała się ludźmi przewidywalnymi, lojalnymi, posłusznymi, unikając tych, którzy mogliby zakłócić jej starannie zbudowany świat, w którym wszystko miało swoje miejsce, swój czas, swoje zadanie. Izabela Wolny, paradoksalnie, w tej nieustannej kontroli, zdawała się być najbardziej samotna, zamknięta w złotej klatce perfekcji, odcięta od spontaniczności, od prawdziwej radości życia.