Woźniak Jan

Jan Woźniak, postać naznaczona cieniem niewykonanego wyroku, żył w ciągłym napięciu, ukrywając się przed przeszłością, która nie dawała o sobie zapomnieć. Każdy dzień był dla niego ucieczką, nieustanną grą pozorów, w której starał się wmieszać w tłum, pozostać niezauważonym, uniknąć spojrzeń, które mogłyby go zdemaskować. Dręczyły go wyrzuty sumienia, wspomnienia wydarzeń, które doprowadziły do tej sytuacji, sny pełne koszmarów, przypominające o ciążącym na nim brzmieniu wyroku. Woźniak Jan, skazany na życie w ukryciu, szukał odkupienia, choć wiedział, że cień przeszłości zawsze będzie za nim podążał, nie pozwalając mu zaznać spokoju, wytchnienia, zapomnienia.