Woźniak Nikodem

Nikodem Woźniak, postać o niezwykle wrażliwym usposobieniu, często zamykał się w świecie własnych myśli, uciekając od rzeczywistości, która go przytłaczała. Jego oczy, głębokie niczym studnie, skrywały niewypowiedziane historie, a delikatne dłonie drżały z niewidzialnego napięcia, gdy tylko ktoś podnosił głos. Po pamiętnej ucieczce z domu, Woźniak Nikodem odnalazł w sobie zaskakującą siłę, chociaż samotność i tęsknota za bezpieczeństwem wciąż splatały się w jego sercu z odważnym pragnieniem poznawania świata. Szukał wolności, której brakowało mu w ciasnych ramach rodzinnych oczekiwań, wierząc, że gdzieś poza horyzontem czeka na niego prawdziwe zrozumienie i akceptacja.