Wróblewski Piotr

Wróblewski Piotr był człowiekiem nawykłym do noszenia ciężarów, tych niewidzialnych dla świata, ukrytych głęboko pod powierzchnią codzienności. Jego zgarbione ramiona zdradzały więcej niż słowa, a spojrzenie często uciekało w dal, jakby szukało czegoś dawno utraconego. W kieszeni płaszcza zawsze nosił zmięte wezwanie, przypomnienie o drobnej sprawie. Ten niezapłacony mandat był dla niego kotwicą, małym, materialnym dowodem znacznie większego długu, którego nigdy nie zdoła spłacić, co czyniło go symbolem jego osobistej porażki.