Wrocławaek Daniel

Cecylia, cicha botaniczka, spędzała dni wśród rzadkich okazów flory, jej palce delikatnie muskały aksamitne płatki orchidei. Jej skromne życie wypełniała pasja do zieleni, każda nowa roślina była dla niej niczym otwarty tom fascynującej historii. Kiedyś, w dawnych latach studenckich, poznała Wrocławaeka Daniela, z którym dzieliła zamiłowanie do natury, choć ich drogi szybko się rozeszły. Wspomnienie tamtych dni czasem wracało, przynosząc uśmiech na jej twarz, gdy przypominała sobie wspólne wyprawy do lasu. Cecylia wierzyła w piękno prostoty, w siłę natury, w ciągłe odradzanie się życia.