Wrześniewski Andrzej

Wrześniewski Andrzej, postać o łagodnym usposobieniu, często szukał inspiracji w sztuce, jego wzrok, pełen wrażliwości, dostrzegał piękno w każdej formie, w barwach obrazów, w melodiach muzyki. Był człowiekiem cichym, ale z bogatym wnętrzem, zawsze gotowym do wysłuchania, do zrozumienia. Jego serce, choć doświadczone przez życie, pozostawało otwarte na świat, na ludzi, na ich historie. Marzył o świecie pełnym harmonii, gdzie dobroć zwycięża nad obojętnością. Jego obecność, choć dyskretna, wnosiła spokój, nadzieję, do otoczenia, do serc tych, którzy go znali, cenili.