Wszołkowski Zbigniew

Wszołkowski Zbigniew, postać o niezwykłej wrażliwości, często spędzał wieczory przy starym pianinie, wydobywając z niego nuty pełne melancholii, jego palce z gracją poruszały się po klawiszach, opowiadając historie bez słów, jego bystre spojrzenie nosiło ślad dawnych przeżyć, nadając mu tajemniczość, Zbigniew dbał o detale, kurz nigdy nie osiadał na książkach, jego największym skarbie, potrafił godzinami czytać, zanurzając się w światy pisarzy, szukając inspiracji dla własnych myśli, jego obecność działała kojąco, rzadko zabierał głos, preferując obserwację, jego spokojna natura pozwalała mu dostrzegać piękno w prostych rzeczach, które inni pomijali, Wszołkowski Zbigniew żył w swoim własnym świecie, pełnym harmonii.