Wypychowska Agnieszka

Wypychowska Agnieszka, postać o oczach koloru jesiennego liścia, zawsze nosiła na sobie aurę tajemnicy, lekkiego smutku, ale i niezwykłej siły, jakby dźwigała na barkach ciężar minionych lat, nie dając po sobie nic poznać, jej ciche kroki rozbrzmiewały echem w starych korytarzach, gdzie spędzała większość swoich dni, zbierając zapomniane historie, ceniła spokój, ciszę, a także samotne chwile, w których tworzyła misternie zdobione szkice, często przedstawiające twarze ludzi, których spotkała, lecz nigdy nie poznała do końca.