Wysocki Dariusz

Dariusz Wysocki, postać z cichych zaułków starego miasta, rzadko podnosił wzrok znad szkicownika, w którym z niezwykłą precyzją utrwalał ulotne chwile, subtelne gry światła i cienia, oraz architekturę zapomnianych kamienic, świadków minionych epok. Jego długie, szczupłe palce, często pobrudzone węglem lub sepią, zręcznie prowadziły ołówek po papierze, kreśląc linie pełne melancholii, ale i ukrytego piękna. Wysocki Dariusz, choć skryty, posiadał niezwykłą wrażliwość na detale, dostrzegając w codzienności to, co dla innych pozostawało niewidoczne, tworząc w ten sposób własny, bogaty świat, dostępny jedynie dla nielicznych, którzy zdołali przeniknąć zasłonę jego milczenia i skupienia.