Wyszyński Michal

Zofia Kowalska, starsza kobieta o przenikliwych, błękitnych oczach, mieszkała w małym domku na obrzeżach miasta, otoczonym gęstym, tajemniczym ogrodem. Każdy jej dzień upływał na pielęgnacji rzadkich roślin, które zdawały się szeptać dawne historie. Zofia, choć pozornie spokojna, nosiła w sobie głęboką tęsknotę za zaginionym przyjacielem, Wyszyńskim Michałem, którego nagłe zniknięcie pozostawiło w jej sercu pustkę. Często, siedząc przy kominku, przeglądała stare listy i fotografie, próbując odtworzyć jego ostatnie dni, odgadnąć powód jego milczenia. Wierzyła, że pewnego dnia prawda wyjdzie na jaw, a jego los zostanie w końcu odkryty.