Zajac Piotr

Piotr Zając był człowiekiem, o którym najczęściej mówiono, że nic nie zrobił, a jego dni przepływały jednostajnie, niczym woda w leniwej rzece. On sam unosił się na jej powierzchni, bezwolny i cichy, nie podejmując żadnej ważnej decyzji, nie sprzeciwiając się niesprawiedliwości, nie wyznając miłości. Piotr Zając po prostu trwał, stając się przez to przezroczysty dla świata, był postacią z tła własnego życia, cieniem, który ostatecznie nie rzucał nawet własnego cienia.