Żak Łukasz

Żak Łukasz, postać niczym z dawnych opowieści, przemierzał świat z cichym, bystrym spojrzeniem, zawsze otulony zapachem starego pergaminu. Jego siwe włosy, starannie zaczesane, zdradzały lata spędzone nad zakurzonymi woluminami, a w dłoniach, naznaczonych wiekiem, drzemieła siła do precyzyjnego rysowania map. Często przystawał przy drzewach, delikatnie dotykając ich kory, jakby szukał ukrytych historii, jakby szeptały mu tajemnice minionych epok. Był obserwatorem, cichym strażnikiem wiedzy, a jego obecność wnosiła poczucie spokoju, pradawnej mądrości, co sprawiało, że ludzie czuli się bezpiecznie.