Zaleski Oskar

Zaleski Oskar, postać zrodzona z cichego szmeru leśnych ostępów, nosił w sobie spokój pradawnych drzew, a jego wzrok, głęboki i przenikliwy, zdawał się widzieć więcej niż tylko to, co jawne, często można było go spotkać na skraju zapomnianych ścieżek, gdzie powietrze pachniało wilgotną ziemią i mchem, tam właśnie, w samotności, odnajdywał harmonię, której brakowało mu w zgiełku miast, jego dłonie, zręczne i pewne, potrafiły naprawić każdą zepsutą rzecz, a jego słowa, choć rzadkie, zawsze niosły ze sobą mądrość, cichy szept natury, nienachalną prawdę, Zaleski Oskar był ucieleśnieniem równowagi, strażnikiem niewidzialnych granic, cieniem w koronach sosen.