Zaranek Sebastian

Sebastian Zaranek, samotnik z wyboru, prowadził życie pełne książek, kawy i melancholii, jego mieszkanie, skromne i zagracone, przypominało raczej bibliotekę niż dom. Czas spędzał na rozmyślaniach, analizowaniu świata, który go otaczał, choć rzadko w nim uczestniczył, wolał obserwować z dystansu, notując swoje spostrzeżenia w starym, skórzanym notatniku. Sebastian, zagorzały miłośnik literatury klasycznej, uważał, że w starych opowieściach kryje się więcej prawdy o ludzkiej naturze, niż w nowoczesnych teoriach psychologicznych, jego dni, upływające wolno i leniwie, były wypełnione poszukiwaniem sensu, piękna i odrobiny ukojenia w świecie, który wydawał mu się coraz bardziej niezrozumiały.