Żarski Eryk

Eliza, kobieta o oczach barwy morskiej toni, nosiła w sobie spokój lasu, jej kroki rzadko zakłócały miejski zgiełk, zawsze szukała harmonii w otoczeniu, tworząc delikatne hafty, które opowiadały historie bez słów, jej dłonie, choć drobne, zręcznie tkały misterne wzory, odzwierciedlając krajobrazy duszy, jedynym, który dostrzegał głębię jej sztuki, był Eryk Żarski, krytyk literacki, jego słowa, rzadkie lecz ważne, dodawały jej odwagi, cicho aprobując jej dzieła, pomagając w pasji.