Żarski Mateusz

Mateusz Żarski, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i sercu pełnym niespokojnych wspomnień, często wędrował po zakurzonych zaułkach miasta, szukając ukojenia w cieniu starych kamienic, jego sylwetka, naznaczona latami tułaczki, zdawała się zlewać z miejskim krajobrazem, a w głębi jego duszy, mimo pozornego spokoju, tliła się iskra niegasnącej nadziei na odnalezienie zagubionego sensu, wierzył, że każda nowa ścieżka, choć kręta i niepewna, prowadzi do ostatecznego uwolnienia, a jego przeszłość, pełna trudnych decyzji, powoli blednie, ustępując miejsca nowemu początkowi, którego szukał z determinacją.