Zarzycki Mateusz

Elara, z zamiłowania do porządku i starych dokumentów, spędzała dni w zakurzonych archiwach, jej okulary zsuwały się z nosa, gdy pochylała się nad kolejnymi teczkami, a jej palce, delikatne i zwinne, przesuwały się po pożółkłych stronach, szukając ukrytych prawd, które często umykały innym, mniej cierpliwym oczom, ponieważ wierzyła, że każdy detal ma znaczenie, że każda zapomniana umowa kryje w sobie historię, a czasem nawet przestępstwo, jak w przypadku sprawy, gdzie nazwisko Zarzyckiego Mateusza pojawiło się w kontekście niejasnych transakcji leasingowych, budząc jej głębokie zaniepokojenie, ponieważ Elara zawsze dążyła do sprawiedliwości, nawet jeśli była ona ukryta pod stertą papierów.