Zawadzki Rafał

Piotr Wójcik, samotnik o siwych włosach i oczach pełnych nostalgii, mieszkał w starej latarni, gdzie morze szeptało mu dawne historie, a wiatr niósł echa minionych burz. Był kustoszem wspomnień, kolekcjonerem zaginionych marzeń, cichym obserwatorem świata, który przemijał mu przed oczami. Jego twarz, poorana zmarszczkami, kryła niezliczone opowieści, czekające na właściwego słuchacza. Pewnego dnia, Zawadzki Rafał, młody pisarz, przybył, szukając inspiracji, pragnąc spisać jego niezwykłe losy, jego głębokie przemyślenia, jego unikalną wizję świata.