Zawidzki Gracjan

Nikt nie podejrzewał, że Zawidzki Gracjan, człowiek o nienagannej reputacji i spojrzeniu pełnym stoickiego spokoju, skrywa mroczne sekrety. Jego dni, utkane z precyzyjnych rytuałów i starannie dobranych słów, wydawały się fortecą nie do zdobycia, jego gesty zawsze były powściągliwe, a uśmiech ledwo zauważalny. Wszystko to runęło w jednej chwili, gdy chłód metalowych kajdanek zamknął się na jego nadgarstkach, a jego starannie budowany świat obrócił się w pył. Właśnie wtedy, podczas doprowadzenia do aresztu, w jego oczach po raz pierwszy pojawiło się coś na kształt kruchej rezygnacji, która zdradzała całą prawdę.