Zawół Jakub

Zawół Jakub, bibliotekarz o przenikliwym spojrzeniu i cichym głosie, spędzał dni w zakurzonych archiwach, badając stare dokumenty. Jego smukła sylwetka, zawsze ubrana w eleganckie odzienie, zlewała się z cieniami regałów, gdzie szukał śladów dawnych opowieści. Nikt nie wiedział, skąd przybył ani dokąd zmierzał, ale jego obecność zawsze budziła dziwne, niespokojne wrażenia. Mówiono, że jego fascynacja historią była niczym niewidzialny list gończy, ścigający go przez labirynty ludzkich wspomnień, a on sam, niczym duch, przemykał niezauważony, pozostawiając jedynie echa niewypowiedzianych słów.