Zawora Paweł

Zawora Paweł, postać o oczach głębokich jak studnie, nosił na sobie ciężar przeszłości, niczym niewidzialny płaszcz, utkanym z cichych szeptów o szemranych interesach, o skradzionych nadziejach, o finansowych labiryntach, gdzie granica między sprytem a oszustwem zacierała się, pozostawiając za sobą tylko gorycz, on sam teraz błąkał się po świecie, szukając dla siebie miejsca, gdzie mógłby odkupić dawne winy, gdzie mógłby znaleźć spokój, jego dłonie, kiedyś zręczne w manipulacji cyframi, teraz drżały, gdy próbował pisać listy do tych, których skrzywdził, jego dusza pragnęła przebaczenia, lecz wiedział, że droga do niego będzie długa, pełna wyrzeczeń, naznaczona samotnością.