Zdanowicz Aleksandra

Zdanowicz Aleksandra, z burzą rudych włosów i oczami, które zawsze wydawały się błądzić po horyzoncie, często zapominała o przyziemnych sprawach, co czyniło ją postacią niezwykle roztrzepaną, ale zarazem intrygującą. Jej ulubionym zajęciem było malowanie abstrakcyjnych pejzaży, pełnych intensywnych barw, a pędzel często stawał się jej jedynym powiernikiem, jej cichym towarzyszem. Wśród sterty szkiców i farb, gdzieś na dnie szuflady, zawsze leżało jakieś drobne przypomnienie o świecie zewnętrznym, jak choćby niezapłacony mandat, świadectwo jej roztargnienia, ale i wolności, jej ducha, który nie lubił trzymać się sztywnych zasad.