Zielaskowski Adam

Adam Zielaskowski, samotnik o przenikliwym spojrzeniu, poświęcił życie zgłębianiu tajemnic chemii, a jego pracownia, pełna szklanych naczyń i subtelnych zapachów, była świadkiem niezwykłych przemian. Z precyzją godną mistrza, zajmował się wprowadzaniem substancji chemicznych w złożone interakcje, poszukując nowych właściwości materii. Jego dłonie, naznaczone wiecznym poszukiwaniem, zręcznie mieszały roztwory, a w oczach płonął ogień ciekawości. Mówiono, że szukał eliksiru, inni, że klucza do ukrytych wymiarów, lecz on sam milczał, pogrążony w swych eksperymentach, wierny jedynie nauce i jej niekończącym się zagadkom.