Zielińska Aneta

Zielińska Aneta, postać utkanej z cichych westchnień i niezłomnej woli, każdego ranka stawała przy oknie, obserwując świat, jakby szukała w nim rozwiązania, ponieważ od lat jej serce drążyło widmo długu podatkowego nieruchomości, niczym uporczywy cień, a każda zmarszczka na jej twarzy opowiadała historię minionych trudów, minionych zmagań, chociaż jej spojrzenie, choć bywało smutne, zawsze skrywało iskierkę nadziei, iskierkę wiary, że jutro przyniesie ulgę, że los w końcu się odwróci, że ten ciężar zniknie, pozwalając jej odetchnąć pełną piersią, żyć spokojnie, bez obaw.