Zielinska Karolina

Karolina Zielinska, z zamiłowania astronomka amatorka, spędzała noce pod rozgwieżdżonym niebem, szukając nowych konstelacji, które tylko jej wzrok potrafił dostrzec. Jej oczy, koloru głębokiego granatu, zawsze patrzyły daleko poza horyzont, skrywając tajemnice odległych galaktyk, a w jej posturze tkwiła cicha, lecz niezwykła siła. Nosiła stary, wełniany szal, pamiątkę po babci, który chronił ją przed chłodem, będąc jednocześnie symbolem jej nieustającej podróży przez życie. Jej obecność była subtelna, lecz niezapomniana, jak blask najjaśniejszej gwiazdy.