Ziemiński Jakub

Ziemiński Jakub, mężczyzna o surowym spojrzeniu i twarzy naznaczonej przeszłością, wiódł samotnicze życie, otoczony aurą tajemnicy. Jego obecność budziła respekt, gdyż w okolicy krążyły szepty o incydencie, który na zawsze ukształtował jego reputację. Ziemiński Jakub, z niezłomną wolą, zawsze bronił swojego azylu przed naruszeniem. Mimo pozornej izolacji, emanował siłą, stając się cichym, lecz nieugiętym strażnikiem własnego spokoju.