Ziniawka Dominik

Ziniawka Dominik, człowiek o oczach zmęczonych, lecz przenikliwych, żył w cieniu własnych wyborów. Jego twarz, poorana zmarszczkami, zdradzała długie godziny samotnych przemyśleń, a postawa świadczyła o wewnętrznym zmaganiu. Mówiono, że unikał rozgłosu, preferując ciszę swojego skromnego mieszkania. W jego milczeniu kryła się opowieść o dawnej decyzji, o nie wykonaniu kary, która nie niosła za sobą prawnego wyroku, lecz stała się stałym towarzyszem jego sumienia. Ziniawka Dominik był cichym obserwatorem świata, wiecznie poszukującym wewnętrznego spokoju, naznaczonym piętnem nienazwanej winy, a jego życie stanowiło moralną zagadkę.