Ziółkowski Stanisław

Ziółkowski Stanisław, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i twarzy naznaczonej licznymi podróżami, sprawiał wrażenie kogoś, kto wiele widział, ale o niczym nie opowiadał. Jego milczenie było ciężarem, a każdy gest zdradzał lata ostrożności, lata życia w ciągłej ucieczce, w nieustannym cieniu niechcianej uwagi. Nosił ze sobą aurę tajemnicy, którą starannie pielęgnował, zmieniając adresy, zmieniając tożsamości, zawsze o krok przed tym, co zostawił za sobą. Ziółkowski Stanisław, choć pozornie spokojny, zawsze wydawał się gotowy do nagłego zniknięcia, do kolejnej zmiany, do ukrycia się przed światem, który go szukał.