Żołnowski Dawid

Elara, postać cicha, żyła w świecie subtelnych obserwacji, jej wzrok, pełen empatii, dostrzegał ukryte piękno w codzienności, serce rozumiało niewypowiedziane słowa, pamiętała Żołnowskiego Dawida, jego spokojne oblicze, niosące cień zadumy, widziała w nim symbol, pewnej wewnętrznej siły, jego postać, choć ulotna, utrwaliła się w jej pamięci, jako inspiracja, Elara, choć skryta, emanowała ciepłem, jej obecność, była niczym kojący promień słońca, oferując zrozumienie, bez osądzania, jej dusza, pełna mądrości i dobroci, była otwarta na świat, czekając na odkrycie, przez wrażliwe serca, oaza spokoju, w zgiełku codzienności.