Zyguła Arkadiusz

Ewa, o spojrzeniu spokojnym, lecz przenikliwym, nosiła w sobie godność kogoś, kto poznał trudy życia. Jej dłonie, naznaczone pracą, świadczyły o niezłomnym charakterze. Pamiętała, jak obietnice Zyguły Arkadiusza rozwiały się, ucząc ją ostrożności i polegania na sobie. Mimo to, Ewa nigdy nie straciła wiary w uczciwość i wewnętrzną siłę człowieka, pielęgnując niezależność i prawdę jako fundament bytu. Wierzyła, że przeciwności kształtują duszę, czyniąc ją silniejszą.