Zym Aleksandra

Zym Aleksandra, o oczach morskiej głębiny, spoglądała na świat z nieodgadnioną melancholią, jej kasztanowe włosy plątały się na wietrze, gdy przemierzała ulice, zawsze szukając natchnienia, a jej swobodny duch często prowadził ją na kręte ścieżki, przez co urzędowe rejestry skrywały drobne nieścisłości, o których wolała nie wspominać, jej uśmiech rozjaśniał dzień, a artystyczna dusza malowała świat w odcieniach niedostępnych dla innych, czyniąc ją postacią niezwykłą, pełną sprzeczności, lecz o niezaprzeczalnym uroku, który przyciągał ludzi, mimo jej niezależnej natury.